“Dni człowieka jak trawa, jak kwiat polny okwita.Albowiem wiatr przejdzie po nim i nie będzie go, i nie pozna już miejsca swego. Ale miłosierdzie Pańskie od wieków i na wieki nad tymi, którzy się Go lękają. I sprawiedliwość Jego nad synami synów, nad tymi, którzy chronią przymierze Jego i pamiętają o przykazaniach Jego, aby je pełnić.” (Ps 102)
Dzisiaj Zuzia spała dobrze. Wstała o 8.30 i od razu ożywiła cały dom. Dymka robi choć zdarza się, że idzie to opornie. Jedynym mankamentem jest to, że mało dzisiaj jadła. Spędziła za to bardzo dużo czasu na podwórku. Robiła z tatem babki z piasku. pomagała hydraulikowi wieszać grzejniki :))) Sprzątała piwnicę, chodziła do cerkwi pomagać ciotce sprzątać i wile różnych rzeczy. Jest wielka, słodka, zgrabna, wiotka i powabna :))) Najpiękniejsza kobietka na świece. Druga to moja mamusia, która dzisiaj mi powiedziała: ” tatuś jak to dobrze, ze ciebie mam…” O jej…. Cieszmy się gdyż zaprawdę dni nasze przemijają jak trawa i.t.p. Dzisiejszy dzień to również Wielki Wtorek w którym Ojcowie Kościoła pouczają nas:
Dzisiaj ludzie, kapłani i władze żydowskie po raz ostatni słyszą słowa Chrystusa w świątyni. Jego mowa była wszechogarniająca, obejmująca wszystko, co minęło, co jest i co będzie. Pan, pytając o Jana (Chrzciciela) daje zrozumieć, że jest prawdziwym Mesjaszem; poprzez przypowieść o dwóch synach sugeruje, że naród żydowski zostanie odtrącony i na jego miejsce zostaną powołani poganie; poprzez przypowieść o dzierżawcach winnicy mówi im, że odtrąconych czeka zatracenie; poprzez przypowieść o weselu królewskiego syna uczy, że nie wszyscy, którzy do Niego przyjdą będą godni, i znajdą się też tacy, którzy zostaną wyrzuceni w ciemności zewnętrzne; odpowiadając na pytania o podatek należny cesarzowi i najważniejsze przykazanie, a również w mowie piętnującej (faryzeuszów i uczonych w Piśmie) Jezus określa charakterystyczne cechy życia, które prowadzi do zbawienia; w końcu, szczególnie zwracając się do uczniów, przepowiada nieszczęścia Jerozolimy i odkrywa tajemnicę Swojego drugiego przyjścia. Wystarczyło tylko uważnie wysłuchać tych wszystkich słów, żeby przekonać się o tym, że jest On prawdziwym Zbawicielem świata – Chrystusem i żeby podporządkować się Jego przykazaniom i nauce. Czytanie kolejnych rozdziałów Ewangelii o tym, co się wydarzyło w tym dniu, jest do dzisiaj najlepszym sposobem na ożywienie wiary w Jezusa i odnowienie świadomości każdego chrześcijanina – kim powinien być i czego powinien oczekiwać, zagrzewając jego gorliwość po to, żeby wyznawał Chrystusa nie tylko językiem, ale i uczynkami. Mt 22,15-23,39 ; Mt 24,36-26,2
